24/3/2018 - «Βραδιά αφιερωμένη στη μνήμη του Γιώργου Α. Γεωργιάδη» (Αίθουσα Λέσχης «Ο Ζάκυνθος»)

Η δυναμική του Γιώργου ήταν, είναι και θα παραμένει μεγάλη. Απόδειξη αυτής της τεράστιας δυναμικής ήταν και η καθολική συμμετοχή του κόσμου, των απλών ανθρώπων, των φίλων του Γιώργου που παρευρέθηκαν στη βραδιά μνήμης του. Εκείνων, που το σεβασμό και την αγάπη τους ο Γιώργος κέρδιζε με την αξία του, «επενδύοντας» πάντα στην ειλικρινή και καθαρή ανθρώπινη επικοινωνία.

Το περασμένο Σάββατο 24 Μαρτίου, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήσαν όλοι εκεί με την ιδιότητα αυτής του φίλου του Γιώργου... και αυτό είναι το σημαντικότερο. Δεν ήρθαν να τιμήσουν μόνο το ζακυνθινό δημοσιογράφο και πολεμικό ανταποκριτή... αλλά ξεπερνώντας διάφορα εμπόδια όπως αυτό και της έντονης βροχόπτωσης, ήρθαν για να τιμήσουν τον φίλο που έχασαν τόσο άδικα και τόσο γρήγορα, τον άνθρωπο που σε κέρδιζε και μόνο με το πέρασμά του.

Η αίθουσα της Λέσχης «Ο Ζάκυνθος» αποδείχθηκε μικρή για να φιλοξενήσει το πλήθος όλων αυτών των φίλων που προσήλθαν για να τον τιμήσουν. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την σύντροφο της ζωής του, κα Ιωάννα Γαρδίκη. Όλοι τους είχαν να πουν μόνο καλά λόγια για το Γιώργο. Μεταξύ των φίλων του Γιώργου που μίλησαν ήταν οι Λευτέρης Νιοτόπουλος, Κατερίνα Δεμέτη, Άγγελος Πυριόχος, Πέτρος Σταμίρης, Άγγελος Τετράδης, Γιάννης Παντάκης, Παναγιώτης Κοντοσταυλάκης, Σπύρος Καμπιώτης, Βασίλης Μούτσιος και η σύντροφος του Ιωάννα Γαρδίκη.

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή κατά την οποία ο κ. Πέτρος Σταμίρης πρόσφερε ως δώρο στην Ιωάννα Γαρδίκη μια εικόνα του Αγίου Διονυσίου. Η εκδήλωση περιλάμβανε και φωτογραφικό υλικό από τις πιο σπουδαίες στιγμές της επαγγελματικής του καριέρας αλλά και οπτικοακουστικό υλικό από τις αναρίθμητες αποστολές του από όλες σχεδόν τις εμπόλεμες ζώνες, φυσικές καταστροφές ή τεράστιες γεωπολιτικές αναταράξεις.

Στην εκδήλωση ακούστηκαν σε πρώτη εκτέλεση δύο νέα τραγούδια μου, εμπνευσμένα από δυο εξαιρετικά ποιήματα της Λενέτας Στράνη.

Το πρώτο, το οποίο ερμήνευσε η Ανδριάνα Λυκούρεση, προέρχεται από την ποιητική συλλογή «Αλπική ζώνη» και έχει τον τίτλο «Το πέρασμα». Αναφέρεται σε όλους εκείνους τους κατατρεγμένους που άφησαν πίσω τα υπάρχοντά τους, την πατρίδα τους, τα όνειρά τους, για να σώσουν τη ζωή τους από την ανθρώπινη απληστία και αδιαφορία.

Το δεύτερο τραγούδι που ακούστηκε, αποτελεί μία διωδία που ερμηνεύσαμε μαζί με την Ανδριάνα και είναι εμπνευσμένη από το ποίημα με τίτλο:«Αλαργινό ταξίδι». Το ποίημα προέρχεται από το βιβλίο «Με το 2ο φεγγάρι του Αγούστου» όπου το επτανησιακό και αιτωλικό ιδίωμα «συνομιλεί».

« Το πέρασμα »

« Αλαργινό ταξίδι »