Μια βραδιά αφιερωμένη στη μνήμη του σπουδαίου Ζακυνθινού Δημοσιογράφου - Πολεμικού Ανταποκριτή Γιώργου Α. Γεωργιάδη

Τα συναισθήματά μου είναι ποικίλα σε ο,τι αφορά στη συμμετοχή μου σε αυτή τη βραδιά μνήμης για το Γιώργο Γεωργιάδη, ένα φίλο αγαπημένο, έναν άνθρωπο ξεχωριστό, μία απόδειξη φωτεινή και καθαρή ότι ο επαγγελματισμός και η ποιότητα, δεν είναι τελικά δύο έννοιες ασυμβίβαστες.

Ο Γιώργος γύρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Ζάκυνθο όχι για να αραξει, αλλά και ούτε για να το «παίξει κάποιος» που θα μπορούσε να το κάνει πολύ εύκολα διότι πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις, παρά συνέχισε να εργάζεται τίμια, ειλικρινά όπως πάντα, με γνώμονα την ποιότητα της ενημέρωσης, της μεταφοράς της γνώσης, της ανάδειξης του καλού και του κακού και, όλα αυτά με απόλυτο σεβασμό στον τόπο τον οποίο επέλεξε να κλείσει την καριέρα του.

Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για εμένα όχι μόνο η πρόσκληση και η συμμετοχή μου σε αυτή τη βραδιά μνήμης που διοργανώνει η σύντροφος της ζωής του Ιωάννα Γαρδίκη, αλλά και ότι συγκαταλέγομαι σε αυτούς που ο Γιώργος αποκαλούσε φίλο.

Η Ζάκυνθος δεν ήταν για το Γιώργο απλά η ιδιαίτερή του πατρίδα, ήταν σίγουρα κάτι πολύ παραπάνω που με την έμπειρη δημοσιογραφική, αλλά και με την απλή την ανθρώπινη ματιά του, μπορούσε να διακρίνει, να αναγνωρίζει, να εκτιμά και να προβάλει πράγματα και καταστάσεις, με τον τρόπο που εκείνος ήξερε καλύτερα από τον καθέναν.

Έλεγε... «Έχω διαρκώς στο μυαλό μου μια Ζάκυνθο που απλόχερα μας προσφέρει την αγάπη της και θέλω να της το ανταποδώσω.»

Το Σάββατο λοιπόν στις 24 Μαρτίου και ώρα 8:00 το βράδυ, στην αίθουσα της Λέσχης «Ο Ζάκυνθος» η σύντροφός της ζωής του Ιωάννα Γαρδίκη και εμείς οι φίλοι του Γιώργου θα ξεφυλλίσουμε το φωτογραφικό άλμπουμ της ζωής του.

Στη μνήμη του, η Ανδριάνα Λυκούρεση και εγώ θα ερμηνεύσουμε σε πρώτη εκτέλεση δύο ποιήματα της Λενέτας Στράνη που είχα τη χαρά και την τιμή να μελοποιήσω.